عید وصال: هشتصد کلمه در سیر و سلوک از آیت الله پهلوانی

0 نفر
  • شابک
  • ناشر:تراث
  • نویسندگان:محبوبه ابوالحسنی
آماده ارسال
بازگشت
آماده ارسال
این محصول موجود و آماده ارسال می باشد.

1,950,000 ریال

محصولات مرتبط

نقد و بررسی تخصصی عید وصال: هشتصد کلمه در سیر و سلوک از آیت الله پهلوانی

معرفی کتاب

این کتاب به قلم محبوبه ابوالحسنی و با نام “عید وصال” بعد از انتشار دو کتاب پر مغز و محتوا “باده گلگون” و “سروناز” در انتشارات تراث منتشر شده است.

“عید وصال” اثر گرانبهایی است که با بیان هشتصد نکته پربها از زبان عارف و فقیه عالیقدر، حاج شیخ علی آقا پهلوانی تهرانی (سعادت پرور)، آن بزرگمرد الهی با تلاش شبانه روزی و پشتکار حیرت آور و اخلاص محض کم نظیر و با اصرار شدید بر گمنامی و اهتمام جدی بر شهرت گریزی و نفی هر گونه مرید بازی، توانست با تالیفات ارزشمند خود و با تربیت شاگردانی در عرفان عملی و سیر و سلوک الی الله، بخش قابل توجهی از افادات علمی و سرمایه های معنوی و روحانی و آموزه های عرفانی و تربیتی و سلوکی استاد خود، مرحوم آیت الله علامه طباطبایی قدس سره را حفظ کند و طریقه سلوکی حضرت جمال العارفین، مرحوم  آیت الله میرزا حسینقلی همدانی و شاگردان ایشان، را به نسلهای بعد منتقل نماید.

معرفی کتاب

این کتاب به قلم محبوبه ابوالحسنی و با نام “عید وصال” بعد از انتشار دو کتاب پر مغز و محتوا “باده گلگون” و “سروناز” در انتشارات تراث منتشر شده است.

“عید وصال” اثر گرانبهایی است که با بیان هشتصد نکته پربها از زبان عارف و فقیه عالیقدر، حاج شیخ علی آقا پهلوانی تهرانی (سعادت پرور)، آن بزرگمرد الهی با تلاش شبانه روزی و پشتکار حیرت آور و اخلاص محض کم نظیر و با اصرار شدید بر گمنامی و اهتمام جدی بر شهرت گریزی و نفی هر گونه مرید بازی، توانست با تالیفات ارزشمند خود و با تربیت شاگردانی در عرفان عملی و سیر و سلوک الی الله، بخش قابل توجهی از افادات علمی و سرمایه های معنوی و روحانی و آموزه های عرفانی و تربیتی و سلوکی استاد خود، مرحوم آیت الله علامه طباطبایی قدس سره را حفظ کند و طریقه سلوکی حضرت جمال العارفین، مرحوم آیت الله میرزا حسینقلی همدانی و شاگردان ایشان، را به نسلهای بعد منتقل نماید.

برشی از کتاب

بدان ای سالک کوی حضرت دوست که مقصود از خلوت و تنهایی مورد پسند دین، کناره گیری و دوری یکسره از تمام مردم حتی افراد مومن و پرهیزگار و دانشمندان و صالحان نیست.

اگر آمیزش و رفت و آمد با مردم ارای فایدی مثل: یاد گرفتن احکام دین، یادآوری ولایت امامان (علیه السلام) و تجدید عهد با ایشان، زنده نگه داشتن علوم و همدلی و ارتباط در راه خد باشد، نه تنها اشکال ندارد، بلکه پسندیده نیز هست.